Mentes para el Futuro
Door: Lonneke Schut
Blijf op de hoogte en volg Lonneke
15 Augustus 2014 | Guatemala, Quetzaltenango
Weer een berichtje vanuit het heerlijke warme Guatemala (ik wil jullie niet jaloers maken hoor).
Zoals jullie weten heb ik afgelopen woensdag kennis gemaakt met mijn stagebegeleidster. We hebben het met name gehad over de omstandigheden waaronder er gewerkt moet worden. Mentes para el Futuro werkt namelijk op een reguliere basisschool. In Nederland zijn reguliere basisscholen allemaal prima geregeld, maar hier is dat toch wel anders. Het basisonderwijs is gratis dus voor iedereen toegankelijk zou je zeggen. Dus toch niet,,, Vanuit de overheid mogen scholen zelf bepalen of hun scholieren uniformen aan moeten, maar helaas heeft de school waar Mentes werkt ervoor gekozen om dit in te voeren (samen met de meerderheid van de scholen hier in Guatemala). Dit betekend dus dat alle kinderen een uniform moeten kopen, daarnaast hebben de kinderen natuurlijk ook schriften, pennen en soms zelfs boeken nodig. Dit maakt het dus voor de armere bevolking in Guatemala een stuk lastiger om naar school te kunnen gaan, zeker als je je bedenkt dat sommige gezinnen soms niet eens genoeg eten hebben voor de gehele dag. Hierdoor wordt armoede vaak van generatie op generatie overgegeven. Daarnaast is het onderwijs kwalitatief ook gewoonweg minder goed dan wij gewend zijn. Op deze specifieke school beginnen de schooldagen om 7.30 en zijn zij om 12.30 uur klaar. De lessen beginnen echter pas om 8uur of half 9. Docenten op de basisschool hebben (vaak) alleen een middelbare school diploma en kunnen hierdoor ook maar tot een bepaald niveau les geven. Wanneer docenten vergaderingen hebben of iets dergelijks gaat de school een dag dicht, want ook de docenten hebben maar halve werkdagen. Daarnaast zijn de normale vakanties hier van Oktober tot en met eind december en gingen zij vorige jaar nog eens 3 weken eerder dicht, omdat het dak gemaakt moest worden.
Mentes biedt om deze reden ook (wanneer er genoeg sponsors zijn) beurzen aan zodat kinderen naar het collegio kunnen, of terwijl een prive school. Hier worden kwalitatief betere lessen gegeven waardoor de kinderen meer kansen hebben om door te kunnen studeren, omdat zij hierdoor een betere basis hebben opgedaan. Inmiddels hebben twee kinderen deze mogelijkheid gehad. Hierdoor heeft de directrice van Mentes echter wel gemerkt wat voor reacties dit kan oproepen bij de middenklasse. Één van deze kinderen wil bijv. heel graag bij het zwemteam van haar school, toen de directrice haar een keer heeft meegenomen naar de training van haar eigen dochter kwamen er veel reacties vanuit de gemeenschap dat zij het niet zou kunnen redden in het zwemteam maar ook niet op school want zij was niet slim genoeg etc. Daarnaast worden deze kinderen ook op school (de priveschool) veel gepest en buitengesloten gewoonweg omdat zij uit een andere klasse komen.
Frustraties frutraties dus...
Maar we moeten ook positief zijn! Mijn collega`s zijn heel aardig en lijken veel verstand van zaken te hebben. De visie van de directrice sluit goed bij dat van mij aan, namelijk ieder beetje helpt en beter weinig kinderen goed helpen dan veel kinderen half. De directrice denkt goed mee wat ik met beeldende therapie kan doen en welke kinderen geschikt zouden zijn. Dus dat is heel fijn!
Vanaf 25 augustus ga ik echt beginnen en heb ik mijn eerste twee kindjes die ik ga zien. Dus nu nog even hard spaans studeren en dan knallen!
Nog een paar feitjes over de school waar ik ga werken. De school heeft 650 scholieren, 40% heeft dyslexia variërend van licht tot zeer ernstig. het grootste deel op deze school woont in Zona 12, dit is zeg maar de slechtste zona die je hebt in Quetzaltenango. Hier wonen vooral mensen vanuit de Maya bevolking.
Zoals jullie weten heb ik afgelopen woensdag kennis gemaakt met mijn stagebegeleidster. We hebben het met name gehad over de omstandigheden waaronder er gewerkt moet worden. Mentes para el Futuro werkt namelijk op een reguliere basisschool. In Nederland zijn reguliere basisscholen allemaal prima geregeld, maar hier is dat toch wel anders. Het basisonderwijs is gratis dus voor iedereen toegankelijk zou je zeggen. Dus toch niet,,, Vanuit de overheid mogen scholen zelf bepalen of hun scholieren uniformen aan moeten, maar helaas heeft de school waar Mentes werkt ervoor gekozen om dit in te voeren (samen met de meerderheid van de scholen hier in Guatemala). Dit betekend dus dat alle kinderen een uniform moeten kopen, daarnaast hebben de kinderen natuurlijk ook schriften, pennen en soms zelfs boeken nodig. Dit maakt het dus voor de armere bevolking in Guatemala een stuk lastiger om naar school te kunnen gaan, zeker als je je bedenkt dat sommige gezinnen soms niet eens genoeg eten hebben voor de gehele dag. Hierdoor wordt armoede vaak van generatie op generatie overgegeven. Daarnaast is het onderwijs kwalitatief ook gewoonweg minder goed dan wij gewend zijn. Op deze specifieke school beginnen de schooldagen om 7.30 en zijn zij om 12.30 uur klaar. De lessen beginnen echter pas om 8uur of half 9. Docenten op de basisschool hebben (vaak) alleen een middelbare school diploma en kunnen hierdoor ook maar tot een bepaald niveau les geven. Wanneer docenten vergaderingen hebben of iets dergelijks gaat de school een dag dicht, want ook de docenten hebben maar halve werkdagen. Daarnaast zijn de normale vakanties hier van Oktober tot en met eind december en gingen zij vorige jaar nog eens 3 weken eerder dicht, omdat het dak gemaakt moest worden.
Mentes biedt om deze reden ook (wanneer er genoeg sponsors zijn) beurzen aan zodat kinderen naar het collegio kunnen, of terwijl een prive school. Hier worden kwalitatief betere lessen gegeven waardoor de kinderen meer kansen hebben om door te kunnen studeren, omdat zij hierdoor een betere basis hebben opgedaan. Inmiddels hebben twee kinderen deze mogelijkheid gehad. Hierdoor heeft de directrice van Mentes echter wel gemerkt wat voor reacties dit kan oproepen bij de middenklasse. Één van deze kinderen wil bijv. heel graag bij het zwemteam van haar school, toen de directrice haar een keer heeft meegenomen naar de training van haar eigen dochter kwamen er veel reacties vanuit de gemeenschap dat zij het niet zou kunnen redden in het zwemteam maar ook niet op school want zij was niet slim genoeg etc. Daarnaast worden deze kinderen ook op school (de priveschool) veel gepest en buitengesloten gewoonweg omdat zij uit een andere klasse komen.
Frustraties frutraties dus...
Maar we moeten ook positief zijn! Mijn collega`s zijn heel aardig en lijken veel verstand van zaken te hebben. De visie van de directrice sluit goed bij dat van mij aan, namelijk ieder beetje helpt en beter weinig kinderen goed helpen dan veel kinderen half. De directrice denkt goed mee wat ik met beeldende therapie kan doen en welke kinderen geschikt zouden zijn. Dus dat is heel fijn!
Vanaf 25 augustus ga ik echt beginnen en heb ik mijn eerste twee kindjes die ik ga zien. Dus nu nog even hard spaans studeren en dan knallen!
Nog een paar feitjes over de school waar ik ga werken. De school heeft 650 scholieren, 40% heeft dyslexia variërend van licht tot zeer ernstig. het grootste deel op deze school woont in Zona 12, dit is zeg maar de slechtste zona die je hebt in Quetzaltenango. Hier wonen vooral mensen vanuit de Maya bevolking.
-
16 Augustus 2014 - 01:14
Gonny:
Lieve Lonneke, Goed om van je te horen. Ben je al een beetje geland? Zo te zien wel. Wat een verhaal en wat een schrijnend gegeven dat zo'n klein gedeelte van de kindjes onderwijs krijgt. Verdorie... Is er echt sprake van zoveel woordblindheid of zijn ze gewoon analfabeet? Ze kunnen wel praten, maar niet schrijven noch spellen? Er zijn 7 criteria voor dyslectici en ik kan me nauwelijks voorstellen dat al die kinderen daarop zijn gescreend. Wil je daar nog iets over zeggen? Jij kunt ze leren om via kleur en beeld uiting te geven aan wat ze beroert. Daar hebben ze geen geschreven taal bij nodig. Fijn hoor dat je met een paar kinderen aan het werk kunt. Heel veel succes en ik wil alles horen over je ervaringen. Heb je een aardig gastgezin? Tot gauw. Ik kijk uit naar je mail.
Warme groet Gonny -
17 Augustus 2014 - 11:48
Marjolein Van Hooff:
Hoi Lonneke,
Tja, dat is moeilijk in te leven dat ze mensen als onwaardiger dan henzelf zien. Helaas gebeurt dat nog vaak! Goed standpunt je te richten op de kleine dingen die je wel kan veranderen. Op die manier laat je je niet overspoelen door de ellende... en lekker van je af schrijven helpt ook waarschijnlijk.
Ik volg je...
groetjes, Marjolein -
18 Augustus 2014 - 10:45
Tjadda Hinderks:
Hoi Lonneke.
Leuk om je blog te lezen en zo er achter te komen wat je daar allemaal gaat doen en
wat je plannen zijn.Hoop dat je toch een goeie oplossing vindt voor je slaapprobleem.
Snap dat je er behoorlijk moe van wordt.Heel veel succes en blijf je volgen.
Groetjes van Tjadda en natuurlijk ook van Gert-Jan. -
27 Augustus 2014 - 19:23
Oma En Opa:
hallo Lonneke
hoe gaat is meid ,gaat het allemaal naar je zin,we kijken uit naar je berichten. dat zul je wel weten .
we zagen net ook nog dat er een : Laura ook naar Guatemala was gegaan . maar het zal wel toeval zijn, dat je haar kent , of zult ontmoeten.
met ons gaat het goed ,dus maak je daar geen zorgen over.geniet waar je maar van kunt genieten
heel veel liefs van je oma en opa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
