Update

Inmiddels ben ik op de helft van mijn stage in Guatemala en wil ik jullie graag op de hoogte stellen van mijn tijd hier.

De eerste maand heb ik mij geheel gefocust op het volgen van Spaanse les, dit omdat het voor mijn stage van belang is om voldoende Spaans te spreken. Aangezien ik de afgelopen 4 jaar geen enkel woord Spaans had gesproken merkte ik dat ik dit hard nodig had, en heb ik daarom dagelijkse lessen van 5 uur gevolgd. Hierna heb ik besloten door te gaan met een wekelijkse les van 4 uur, om op deze manier intensiever te blijven oefenen, en mijn niveau naar een hoger niveau te tillen.

Toen ik enigszins geacclimatiseerd was ben ik begonnen met mijn stage bij Mentes para el Futuro. Ik was toen twee weken in Guatemala, inmiddels ben ik dus al een tijd aan het werk.

Het is een groot verschil met werken in Nederland. In Nederland komen mensen naar mij toe met een probleem waar zij aan willen werken. Doordat therapie hier een groot taboe is, is het hier een stuk lastiger. Je spreekt namelijk niet over therapie met de cliënten en het heeft dus veel meer tijd nodig om erachter te komen wat er thuis precies speelt. De afgelopen periode ben ik vooral bezig geweest om een beeld te krijgen van de thuissituatie en hoe de familiebanden in elkaar steken bij de gezinnen van deze kinderen. In Guatemala heerst de cultuur om naar de buitenwereld te doen alsof alles goed gaat, ouders zorgen dat hun kinderen er verzorgt uitzien en schoon zijn, dit terwijl zij thuis vaak niet eens genoeg te eten hebben. Doordat kinderen dit van jongs af aan leren, is het belangrijk om een goede vertrouwensrelatie op te bouwen waardoor zij wel dingen durven te vertellen die thuis spelen. Zo kom je er dan ook achter dat in veel van deze gezinnen mishandeling, honger, emotionele verwaarlozing, alcoholmisbruik etc. veel voorkomt. Zo vertelde een jongetje mij om 4 uur `s middags dat hij over de gehele dag alleen een appel had gegeten en honger had. De week daarop liet hij mij blauwe plekke op zijn armen zien en de week daarna was zijn vader dronken toen hij hem naar ons toebracht (met de auto). Veel van deze problemen zijn met therapie alleen niet te verhelpen, en helaas is de jeugdzorg hier nog niet zo geregeld als in Nederland. Dit betekend dat ik vooral een goed voorbeeld probeer te geven, zodat de kinderen zien hoe het ook kan. Ik richt mij er vooral op om de kinderen een leuke tijd te bezorgen, zodat zij even kunnen vergeten wat er thuis allemaal speelt. Langzaamaan probeer ik ook lastigere onderwerpen bespreekbaar te maken, maar dit vergt veel tijd en hier ben ik op het moment nog niet aan toe gekomen.

Voor een aantal kinderen bij Mentes para el Futuro ben ik ook opzoek geweest naar sponsoren voor studiebeurzen, zodat de kinderen naar een privé school kunnen. Hier is de kwaliteit van onderwijs beter dan op het reguliere onderwijs. En het is gelukt! Het is heel interessant hoe de houding van een gezin veranderd als zij weten dat hun kind naar een privé school kan. Zij worden veel gemotiveerder, tonen meer initiatief en hebben meer verantwoordelijkheidsgevoel. Zo is er nu een moeder die het papierwerk voor een ander kindje gaat regelen zodat deze ook naar school kan (hier moet je een nummer hebben om naar school te kunnen, heb je deze niet dan mag een school je geen lesgeven). Zij worden meer betrokken bij de organisatie en willen ook andere kinderen helpen. (Ook een kindje sponsoren? Dat kan voor $50,- = €39,06! U kunt dan contact met mij opnemen of rechtstreeks met Alison@mentesparaelfuturo.org in het Engels)

Naast dat ik druk ben met mijn stage en Spaanse lessen, ben ik ook begonnen voor mijn onderzoek die ik voor mijn afstuderen moet doen. Ik richt mijn onderzoek op kinderen tussen de 5 en 11 jaar die emotioneel verwaarloosd worden, en ga hierbij opzoek naar mogelijkheden waarop beeldende therapie deze kinderen kan helpen. Zoals ik hiervoor benoemd heb komen er bij deze gezinnen veel verschillende problemen voor. Echter heb ik gelezen dat de gevolgen van bijv. mishandeling of seksueel misbruik erg afhankelijk is van de sfeer in het gezin en hoe een kind hiernaast wordt behandeld door de ouders. Emotionele verwaarlozing zorgt er dus voor dat de kinderen ergere problemen ondervinden in de toekomst. Ik wil kijken hoe ik dit met beeldende therapie kan voorkomen of in ieder geval kan verminderen.
Vanuit dit onderzoek zal ik ook een handleiding maken voor de organisatie die zij kunnen gebruiken bij het inzetten van beeldende therapie tijdens de behandeling van deze kinderen.

Ik hoop jullie op deze manier een beeld te hebben gegeven van de afgelopen periode.

Naast dat ik druk ben voor school, spaans en mijn stage doe ik gelukkig ook nog genoeg leuke dingen hier. Zo heb ik ontdekt dat ik het erg leuk vind om hikes te doen, maar hierdoor ben ik er ook achter gekomen dat ik last van hoogte ziekte heb...dat is dan weer wat minder, maar hier kan je gelukkig ook rekening mee houden. Niet meer zo snel klimmen dus...

Hasta el proxima!